به نقل از «همشهری آنلاین»

همسر شهید محمد قاسم سلگی از دلتنگی‌هایش می‌گوید | خیلی حواسش به بیت‌المال بود که از بین نرود

تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۸۲۱۳۹

همشهری آنلاین - معصومه حیدری پارسا: ولی شاید زندگی در همین منطقه بلند تهران است که در روحیه شهید سلگی نیز اثر گذاشته و او را به کوهنوردی و فتح قله‌های مختلف سوق داده بود. «آرزو سیف» همسر شهید سلگی، خانه‌ای ساده ولی زیبا چیده بود. خانه‌ای که به قول خودش در مدت ۳۴روزه، زمانی که همسرش در سفر حج بوده، بازسازی کرده و همگان حیران جدیت و مدیریت او در این کار شده بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

قصه یک زندگی

قصه از آن روزی شروع می‌شود که محمد قاسم ۹ اسفند ۱۳۴۵ در طبقه پایین همین خانه‌ای که بعدها خانه آرزوهایش می‌شود به دنیا می‌آید. دختر دایی‌اش ۶سال بعد در طبقه بالای همان خانه متولد می‌شود. اوایل سال ۶۹ پسر عمه و دختر دایی ازدواج می‌کنند و در این خانه زندگی می‌کنند و بعدها دو پسر جوان این زن و شوهر نیز در همین خانه بزرگ می‌شوند. خاطرات روزهای کودکی این زوج زیاد است. مثلاً آن زمان در حیاط خانه، یک دوچرخه بوده که چهار برادر با آن بازی می‌کردند. دختر دایی خردسال هم که دلش می‌خواسته دوچرخه‌سواری کند، با آنها وارد دعواهای کودکانه می‌شده تا بالاخره دوچرخه را پس می‌گرفت...

روزهای دفاع

سلگی سال ۱۳۶۲، در ۱۳ سالگی با رضایت پدر به کرمانشاه اعزام می‌شود. پس از ورود به جبهه و طی مراحل مختلف، کم‌کم ماشین‌های سنگین را برای بازکردن جاده در اختیار او قرار می‌دهند. سال ۶۵ گواهینامه رانندگی با ماشین‌های سنگین را دریافت می‌کند. البته خاطرات بسیاری نیز از شهادت همرزمان و دوستان صمیمی‌اش که شنیدنش هر انسانی را منقلب می‌کرد نیز تعریف می‌کرد. به گفته همسر شهید تمام این خاطرات او را برای دفاع از دین و کشورش مصمم‌تر می‌کرد.  

او آسمانی بود

از سال ۷۰ تا ۷۵ سلگی برای مأموریت به مناطق جنوبی کشور مانند بندرعباس و بندر لنگه و... می‌رود. پسر بزرگ خانواده که آن زمان کودکی خردسال بوده، هر بار که پدر پس از چندین ماه به خانه می‌آمد به او می‌گفته: عمو. عمو گفتن کودک نه فقط به خاطر ۶ ماه ندیدن پدر بلکه حتی به خاطر تغییر ظاهر او بوده است. در تمام این مدت پدر حتی به سلمانی نمی‌رفته است. سلگی یک بار به اصرارهای همسرش پاسخ می‌دهد و او و پدرش را به یکی از شهرهای این منطقه می‌برد. آنقدر شرایط سخت بوده که پدر پنهانی از دشواری کار پسرخواهرش اشک می‌ریزد. مطمئناً تحمل چنین دوره‌هایی سخت بود. ولی آرزوی سیف فقط به خاطر عشق به زندگی همه چیز را تحمل می‌کرده است. او می‌گوید: «باور کنید محمدقاسم آسمانی بود.»

داستان آن سه یار صمیمی

از همان سال ۷۰، شهید سلگی و مهدی نواب و حسن طهرانی مقدم، به سه یار صمیمی تبدیل می‌شوند. سه یاری که نامشان در لیست‌ ترور رفته بود. سه یاری که بعد از شهادت، همسرانشان در گفت‌وگو با یکدیگر متوجه شدند که هر سه دوست، هر روز صبح غسل شهادت می‌کردند بعد سرکارشان حاضر می‌شدند. سه یاری که اگر یکی از آنان نبود، کارها درست انجام نمی‌شد و به اصطلاح خودمانی، لنگ می‌ماند.

وقتی رفت

حدود سال ۸۵ بود که این سه یار تصمیم می‌گیرند بعضی از جمعه‌ها به کوه بروند و همین کوهنوردی ماجرای فتح قله‌های متعدد مانند دماوند و سبلان و... می‌شود.  خانه سلگی کوچک است و این پسند سلگی بوده است. زیرا بر این باور بوده که مهر و محبت در خانه کوچک بیشتر است. خانه‌ای که همه کاره‌اش سلگی بود و خانم خانه بعد از رفتنش نبودنش را بیشتر متوجه می‌شود.

سلگی در خانه با فرزندان مهربان بود و شوخ. کافی بود در خانه باز و او وارد شود. خانه با صدای خنده پر می‌شد. فضا که جدی‌تر می‌شد، پدر با فرزندانش صحبت می‌کرد. صحبت‌هایی که موجب شده امروز پسران خوی پدر را داشته باشند.  
سلگی چشم و ریه‌اش شیمیایی شده بود و آرتروز گردن و کمر داشت. ولی فرصتی برای جراحی و بستری شدن نداشت. او  عمل جراحی را مرتب به تعویق می‌انداخت تا اینکه...ترس را نمی‌شناخت

پس از شهادت سلگی، کم‌کم دوستان و همکاران که برای عرض تسلیت به خانه می‌آمدند، از خاطراتشان با آرزو سیف می‌گفتند. وجه مشترک تمام این خاطرات شجاعت سلگی بوده است. می‌گویند: «کارهای بزرگی را که هر کسی از عهده‌اش برنمی‌آمد سلگی به راحتی انجام می‌داد و بعد از اتمام هر کار با آرامش خاطر می‌گفته: ترس داشت؟ ‌» صداقت، خوش اخلاقی، امانتداری از دیگر ویژگی‌های او بود که نزد عام و خاص زبانزد بود از همه مهم‌تر حواسش به حفظ بیت‌المال بود و نمی‌گذاشت حقی از بین برود.

آرزویش شهادت بود 

۲۱ آبان سال ۹۰ ساعت ۱۲ و ۴۰ دقیقه بود که محمدقاسم سلگی در حادثه انفجار در پادگان سپاه در ملارد به شهادت رسید.  سیف می‌گوید: «آن روز حالم خیلی خوب بود. از صبح خانه را تمیز و به تمام کارهایم رسیدگی کردم. ظهر با تلفن مادرم که  گریه می‌کرد خبر شهادت را شنیدم. آرزوی همسرم شهادت بود و از من می‌خواست همیشه برایش دعا کنم تا شهید شود. محمدقاسم می‌گفت برای رضای خدا کار می‌کند و اگر روزی شهید شد راضی نیست برایش گریه کنم. پس چرا باید از اینکه همسرم به آرزویش رسیده، غمگین باشم؟ اما همیشه جایش خالی است و دل، دلتنگی‌اش را می‌کند.»

منتشر شده در همشهری محله منطقه یک به تاریخ ۱۳۹۳/۷/۵

کد خبر 740380 برچسب‌ها منطقه ۱ همشهری محله شهید تهران

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: جشنواره فیلم فجر منطقه ۱ همشهری محله شهید تهران خانه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۸۲۱۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلتنگی پپ گواردیولا از نبود ایلکای گوندوعان در منچسترسیتی

پپ حسرت نبود ایلکای گوندوعان را در سیتی می‌خورد در حالی که او بهترین خرید این فصل بارسلونا بوده است.

طرفداری | ایلکای گوندوعان تابستان گذشته و پس از اینکه با منچسترسیتی بر سر تمدید قراردادش به توافق نرسید، به عنوان بازیکن آزاد به بارسلونا پیوست.

به گزارش موندو دپورتیوو، پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی، دلتنگ کاپیتان آلمانی سابق تیم‌اش است و از اینکه سیتیزن‌ها قرارداد جدیدی با این هافبک خلاق و بازیساز منعقد نکردند، متاسف است. گوندوعان یکی از مورد اعتمادترین بازیکنان گواردیولا در زمین بود. او یکی از باتجربه‌ترین بازیکنان سیتی بود و حتی در فصل گذشته که تیم به طور تاریخی سه‌گانه را کسب کرد، کاپیتان آنها بود. با این حال، منچسترسیتی در تمدید قرارداد او تعلل کرد و بارسلونا هم از این فرصت، نهایت استفاده را برد.

به نظر می‌رسد این تصمیم برای سیتی نتیجه معکوس داشته است، زیرا آنها شاهد از دست دادن بازیکنی با کیفیت و قدرت رهبری بالا همچون گوندوعان بودند که با جذب متئو کوواچیچ یا ماتئوس نونسجبران نشد. گواردیولا و منچسترسیتی در مرحله یک چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا توسط رئال مادرید از این رقابت‌ها حذف شدند و در آن زمان به شدت از فقدان بازیکنی چون گوندوعان در باز کردن گره این بازی رنج بردند.

ایلکای گوندوعان و تبدیل شدن به بهترین نسخه پاسور خودش / عکس

درخشش گوندوعان در بارسلونا

گوندوعان زیر نظر ژاوی به مهره‌ای کلیدی برای بارسلونا تبدیل شده است. او در 47 بازی‌ای که برای آبی‌اناری‌ها به میدان رفته، 5 گل زده و 12 پاس گل داده است. جدای از عملکرد فنی، گوندوعان با تجربه و روحیه جنگندگی خود، الگوی مثبتی برای بازیکنان جوان‌تر بارسلونا به شمار می‌رود. او در جریان شکست‌های خانگی مقابل رئال مادرید و اخراج عجیب آرائوخو در دیدار مقابل پاری سن ژرمن، صراحتاً به انتقاد از عملکرد هم‌تیمی‌هایش پرداخته بود.

ذهنیت و روحیه ایلکای گوندوعان نیز فراتر از سطح سایر هم‌تیمی‌هایش بوده است و ژاوی امیدوار است که بازیکنان جوان‌تر بتوانند چنین خصلتی را در خود نهادینه کنند. با وجود اینکه بعید به نظر می‌رسد منچسترسیتی بتواند گوندوگان را دوباره به خدمت بگیرد، اما بارسلونا از امضای قرارداد با چنین بازیکنی به عنوان بازیکن آزاد بسیار خوشحال خواهد شد.

از دست ندهید ????????????????????????

تونی کروس: پاس گلم جلوی بایرن خیلی خاص نبود شاهکار کارلتو؛ بازهم شکست‌ناپذیری مقابل بایرن بزرگترین بازیکنان ناکام تاریخ لیگ قهرمانان یحیی شکایت کند 5 میلیارد تومان جریمه می‌گیرد